وبلاگ یه پسر خوشتیپ به نام کمیل

کودکی ده ساله که دست چپش در یک حادثه رانندگی از بازو قطع شده بود،برای تعلیم فنون رزمی ورزش جودو به یک استاد سپرده شد.

پدر کودک اصرار داشت از فرزندش یک قهرمان جودو بسازد! استاد کمی فکر کرد و پذیرفت و به پدر کودک قول داد که یک سال بعد میتواند فرزندش را در مقام قهرمانی کل باشگاه ها ببیند!

در طول شش ماه، استاد فقط روی بدنسازی کودک کار کرد و در عرض این شش ماه حتی یک فن جودو هم به او یاد نداد. بعد از شش ماه خبر رسید که یک ماه بعد، مسابقات محلی در شهر برگزار میشود. استاد به کودک ده ساله فقط یک فن آموزش داد و کودک توانست در میان تعجب همگان، با آن تک فن، همه حریفان خود را شکست دهد!

سه ماه بعد، کودک توانست در مسابقات بین باشگاه ها نیز با استفاده از همان تک فن برنده شود و سال بعد نیز در مسابقات کشوری، موفق شد تمام حریفان را زمین بزند و به عنوان قهرمان کشوری برگزیده شود.

وقتی مسابقات به پایان رسید، در راه بازگشت به منزل، کودک از استادش راز پیروزی خود را پرسید. استاد گفت:((دلیل پیروزی تو این بود که اولا به همان یک فن به خوبی مسلط بودی، دوما تنها امیدت همان یک فن بود و سوم اینکه تنها راه شناخته شده برای مقابله با این فن، گرفتن دست چپ تو بود، که تو چنین دستی نداشتی.))

نتیجه: راز موفقیت در زندگی، صرفا داشتن امکانات نیست! مهم این است که از نداشته هایت به عنوان انگیزه حرکت به سوی هدف هایت استفاده کنی!!

(برگرفته از کتاب "تو، تویی؟!"، مترجم و گردآورنده: امررضا آرمیون)

ما خانواده ی افتاده ای هستیم،

پدرم از کار،

مادرم از پا،

و من از چشمان تو....

"داوود سوران"